20 فوریه 2024- مطالعه اخیر منتشر شده در Cardiovascular Research نشان داد که بازسازی عروق خونی با درمان ترکیبی مهارکننده های SGLT2 و آگونیست های گیرنده GLP-1 برای دیابت و چاقی تقویت می شود.

در این مطالعه، دکتر David A Hess، و همکارانش از دانشگاه غربی انتاریو در لندن، بر روی پتانسیل بالینی درمان SGLT2i و GLP-1RA برای بهبود سطوح استرس اکسیداتیو در مغز استخوان انسان برای معکوس کردن فرسودگی فعالیت بازسازی سلولی(RCE) و بازیابی ظرفیت ترمیم عروق تمرکز کردند. در نهایت، آنها استفاده از درمان ترکیبی SGLT2i/GLP-1RA را برای هم افزایی مزایای قلبی عروقی در مقایسه با تک درمانی SGLT2i و GLP-1RA بررسی نمودند و در مورد آینده ی این استراتژی درمانی در بهبود RCE و ترمیم عروق، اظهار نظر کردند.

محققان نوشتند: از آنجایی که مهارکننده های SGLT2 و آگونیست‌های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1RAs) به عنوان یک فرصت درمانی جدید برای بیماران مبتلا به هایپرگلایسمی با کنترل ضعیف در حال ظهور هستند، اثرات افزایشی بالقوه ی آنها در کاهش استرس اکسیداتیو نیز ممکن است، ترمیم عروق را در بیماری های قلبی عروقی ایسکمیک (CV) مرتبط با دیابت نوع 2 (T2D) و چاقی را افزایش دهد و سبب کاهش این بیماری ها در این افراد شود.

بیماری های قلبی عروقی ایسکمیک، از جمله بیماری عروق کرونر و شریان محیطی، سکته مغزی و انفارکتوس میوکارد، همچنان بیماری های همراه اصلی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و چاقی هستند. در طی بیماری مزمن قلبی متابولیکی (CMCD)، چربی بیش از حد و هایپرگلایسمی، استرس اکسیداتیو را افزایش می دهد که موجب افزایش آسیب اندوتلیال می شود، همچنین عدم تعادلی در سلول های پیش ساز عروقی در گردش خون که واسطه ی ترمیم عروق هستند، ایجاد می شود.

افراد مبتلا به بیماری مزمن قلبی متابولیکی،فرسودگی فعالیت سلولی احیاکننده (RCE) را نشان می‌دهند که با ورود بیش از حد پیش‌ساز گرانولوسیت پیش‌التهابی در گردش خون، پلاریزاسیون مونوسیت‌ها به سمت فنوتیپ پیش‌التهابی در مقابل ضد التهابی، و کاهش محتوای سلول‌های پیش‌ساز عروقی، ظرفیت ترمیم عروق مختل می‌شود.

به طور قابل توجهی مطالعات نشان داده اند که درمان هدفمند با امپاگلیفلوزین( از مهارکننده های SGLT2) در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری عروق کرونر و جراحی بای پس معده در افراد دارای چاقی شدید، تا حدی این فنوتیپ های RCE را معکوس می کنند.

مهارکننده‌های SGL2 و آگونیست‌های گیرنده GLP-1 مدیریت بیماران مبتلا به T2D و چاقی همزمان را تغییر داده‌اند. علاوه بر تاثیرات آنها در کاهش قند خون، مطالعات برجسته بالینی نشان داده اند که هر دو دسته دارویی باعث کاهش وزن و کاهش مرگ و میر و پیامدهای نامطلوب CV شده اند. علاوه بر این، هر دو خانواده ی دارویی همچنین در کاهش استرس اکسیداتیو سیستمیک از طریق تغییر فعالیت مسیرهای اکسیداز و آنتی اکسیدانی همپوشانی دارند که مکانیزمی را برای افزایش محتوای سلول‌های پیش‌ساز عروقی در گردش خون ایجاد می‌کنند.

محققان نوشتند: "مزایای محافظتی پلیوتروپیک قلبی و عروقی و کاهش وزن به ترتیب حاصل از مهارکننده‌های SGLT2 و آگونیست های گیرنده GLP-1، فرصت جدیدی را برای استفاده از این درمان ترکیبی برای لغو این چرخه ی مزمن قلبی متابولیکی و بازگرداندن پتانسیل ترمیم رگ‌های خونی با واسطه سلول‌های پیش ساز ارائه می‌دهد".

محققان به این نتیجه رسیدند که "آزمایش بیشتر بر روی درمان های ترکیبی در انسان اکنون در زمینه بازیابی قدرت بازسازی درون زای عروق ضروری است زیرا شاید بتوان مزایای هم افزایی از این داروها را در افرادی در طیف CMCD مشاهده کرد."

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/study-reveals-additive-effects-of-sglt2i-and-glp-1ra-in-enhancing-vascular-repair-among-patients-with-diabetes-and-obesity-124745